وفات حضرت معصومه (س)تسلیت باد.

بسم الله الرحمن الرحیم

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و مشهور ترین لقب آن حضرت "معصومه" است. پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر (ع)  و مادر مکرمه اش حضرت نجمه خاتون‌ (س) است. آن بانو مادر امام هشتم نیز هست. لذا حضرت معصومه با امام رضا از یک مادر هستند
ولادت آن حضرت در روز اول ذیقعده سال 173 هجری قمری در مدینه منوره واقع شده است.

در سال ٢٠٠ هجرى قمرى در پى اصرار و تهدید مأمون عباسى سفر تبعید گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسى از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهى خراسان شدند.

یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلى مورد استقبال مردم واقع مى شد. این جا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مؤمن و مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهلبیت (ع)را با حکومت حیله گر بنى عباس اظهار مى کرد. بدین جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده اى از مخالفان اهلبیت که از پشتیبانى مأموران حکومت برخوردار بودند،سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتى بنابر نقلى حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند.

به هر حال ، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س)بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر«ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که مى فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است. بزرگان شهر قم وقتى از این خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند; و در حالى که «موسى بن خزرج» بزرگ خاندان«اشعرى» زمام ناقه آن حضرت را به دوش مى کشید و عده فراوانى از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ٢٣ ربیع الاول سال ٢٠١ هجرى قمرى حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلى که امروز «میدان میر»نامیده مى شود شتر آن حضرت در جلو در منزل«موسى بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانى حضرت نصیب او شد.

آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در این شهر زندگى کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.

محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام«بیت النور» هم اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.

سرانجام در روز دهم ربیع الثانى و «بنا بر قولى دوازدهم ربع الثانى» سال ٢٠١ هجرى پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند .مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند. همین که قبر مهیا شد دراین که چه کسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به سرعت نزدیک آمدند و پس از خواندن نماز یکى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد.

آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن که با کسى سخن بگویند بر اسب هاى خود سوار و از محل دور شدند.

بنا به گفته بعضی از علما به نظر مى رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند چرا که معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهی انجام شده است.

پس از دفن حضرت معصومه(س) موسى بن خزرج سایبانى از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این که حضرت زینب فرزند امام جواد(ع) به سال ٢٥٦ هجرى قمرى اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین سان تربت پاک آن بانوى بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهلبیت (ع). و دارالشفای دلسوختگان عاشق ولایت وامامت شد.

جود و کرامت از کرمش جاودان شده
هر چه دخیل هست به سویش روان شده 

جبریل هم اگر برسد در حریم او 
حس میکند که وارد صحن جنان شده 

او ظاهرش بتول ولی باطنش علی است 
در پشت آن جمال، جلالی نهان شده 

از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است 
دنیا چرا به "فاطمه" نامهربان شده 

خواهر حریف هجر برادر نمیشود 
بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده 

با احترام آمد و با احترام رفت 
هر آنچه شآن اوست در اینجا همان شده 

دور و برش فرشته نگهبان معجرش 
جانها فدای زینب بی پاسبان شده 

گاهی میان مجلس نامحرمان شهر 
گاهی میان محمل بی سایبان شده 

شکر خدا مقام تو زخم زبان نخورد 
شکر خدا برادر تو خیزران نخورد

متن زیارتنامه ی حضرت معصومه (س)

السلام علی آدم صَفوةالله، السلام علی نوح نبی الله، السلام علی ابراهیم خلیل الله، السلام عل موسی کلیم الله، السلام علی عیسی روحِ الله؛ السلام علیک یا رسولَ الله، السلام علیک یا خیرخلقِ الله، السلام علیک یا صفیّ الله، السلام علیک یا محمد بن عبدالله خاتم النبیین؛ السلام علیک یا أمیرالمؤمنین علیّ بن أبی طالبٍ وصیَّ رسول الله؛ السلام علیکِ یا فاطمةُ سیّدةَ نساءالعالمین؛ السلام علیکما یا سبطَیْ نبِیِّ الرحمةِ و سیِّدَیْ شبابِ أهل الجنّةِ؛ السلام علیک یا علیّ بن الحسین سیدِالعابدین و قُرَّة عَینِ النّاظرین؛ السلام علیک یا محمد بن علیٍ باقرَالعلم بعدالنبیِّ؛ السلام علیک یا جعفر بن محمدٍ الصادقَ البارَّ الأمین؛ السلام علیک یا موسی بن جعفرٍ الطاهرَالطُهْرَ؛ السلام علیک یا علیَّ بن موسی الرضاالمرتضی؛ السلام علیک یا محمّد بن علیٍّ التقیَّ، السلام علیک یا علیَّ بن محمدٍ النقیَّ الناصحَ الأمینَ؛ السلام علیک یا حسین بن علیٍّ؛ السلام علی الوصیِّ من بعده؛ اللهمّ صل علی نورک و سراجک و ولیِّ ولیِّکَ و وصیِّ وصیک و حجتک علی خلقک. السلام علیکِ یا بنتَ رسول الله؛ السلام علیکِ یا بنتَ فاطمةَ و خدیجةَ؛ السلام علیکِ یا بنتَ أمیرالمؤمنین؛ السلام علیکِ یا بنت الحسن و الحسینِ؛ السلام علیکِ یا بنتَ ولیِّ اللهِ؛ السلام علیکِ یا أختَ ولیِّ اللهِ؛ السلام علیک یا عَمَّةَ ولیِّ اللهِ؛ السلام علیک یا بنتَ موسی بن جعفرٍ؛ و رحمةُ اللهِ و برکاته.

السلام علیکِ عَرَّفَ اللهُ بیننا و بینکم فی الجنّةِ؛ و حَشَرنا فی زمرتکم؛ و أَوْرَدَنا حَوضَ نبیکم؛ و سقانا بکأسِ جَدِّکُم من ید علیِّ بن أبی طالبٍ؛ صلواتُ اللهِ علیکم.

أسئل اللهَ أن یُرِیَنا فیکُمُ السُّرور و الفرج؛ و أن یجمعنا و أیاکم فی زمرة جدّکم محمدٍ صلی اللهُ علیه و آله؛ و أن لایسلبنا معرفتکم إنه ولیٌّ قدیرٌ.

أَتَقَرَّبُ ألی اللهِ بحبکم، والبرائةِ مِن أَعْدائِکُمْ، والتسلیمِ إلی الله، راضیاً به غَیْرَ مُنْکَرٍ وَ لا مُسْتَکْبِرٍ، وَ عَلَی یقینِ ما أتی به محمدٌ و به راضٍ؛ نطلب وجهک یا سیدی و رضاک والدارالآخرة، یا فاطمةُ اشْفعی لی فی الجنَّةِ؛ فإن لکِ عنداللهِ شأناً مِنَ الشّأنِ.

اللهمّ إنّی أسئلُکَ أَنْ تختمَ لی بالسعادة، فلا تَسْلُبْ مِنِّی ما أَنَا فیه، ولاحول و لا قوّةَ إلاَّ بالله العلیِّ العظیمِ.

اللهمّ اسْتَجِبْ لنا، و تَقَبَّلْهُ بکرمکَ و عزّتکَ، و برحمتک و عافیتک؛ و صلی اللهُ علی محمدٍ و آله أجمعین، و سَلَّمَ تسلیماً یا أَرْحَمَ الرَّاحمین.