شهادت امام محمدباقر(علیه السلام) تسلیت باد.

بسم الله الرحمن الرحیم

مختصری از زندگی نامه ی امام محمد باقر(ع)

امام محمد باقر(ع) پنجمین امام شیعه در روز اول رجب مصادف با روز جمعه در سال 57 هجری دیده به جهان گشود، پدر گرامی ایشان امام سجاد (ع) و مادر بزرگوارش فاطمه دختر امام حسن بود.

به این جهت ایشان را علوین و هاشمین (علوی و هاشمی از دو سو) خوانده اند. نام مبارک ایشان محمد و کنیه اش “ابوجعفر” است و دارای 4 لقب مشهور می باشند. مشهورترین لقب ایشان “باقر” است که پیشتر رسول خدا در حدیث جابر بر ایشان نهاده اند. 3 ساله بود که واقعه عاشورا اتفاق افتاد و 38 سال در کنار امامت پدر عزیزش امام سجاد(ع) بود و با شهادت ایشان در سال 95 هجری دوران امامت ایشان آغاز شد . این دوران به گواهی امام صادق (ع) نوزده سال و دو ماه ادامه یافت و با حکمرانی پنج تن از خلفای اموی هم زمان بود .

از حضرت باقر(ع) برخورد سیاسی عمومی با خلفای هم عصرشان گزارش نشده اما هر گاه فرصت را مناسب می دید حکومت غاصبانه آنان را نفی می کرد . هشام ابتدا مدتی امام را زندانی کرد اما به دلیل تمایل زندانیان بر امام و ترس حکومت از شکل گیری قیام ناگزیر به آزاد کردن حضرت و برگرداندن ایشان به مدینه شد . در آن وضعیت سیاسی مهم ترین سلاح امام در آن زمان قلم و دوات و تعلیم و تربیت شاگردان الهی و پرورش فقیهان و دانشمندانی بود که بتوانند مبیّن و مبلّغ آرای اهل بیت علیهم السلام در جامعه اسلامی باشند . همچنین آن حضرت به مناظره با مخالفان و سران ادیان و مذاهب گوناگون پرداخت که به اثبات اسلام و امامت ایشان و رویارویی با حکومت منتج شد و پایه گذار “نهضت علمی جعفری امام صادق (ع)” گشت. سرانجام آن امام مظلوم در اثر دسیسه “هشام بن عبدالملک” مسوم شد و به روز هفتم ذی الحجه از سال 114 هجری در سن 57 سالگی چشم از جهان فروبست و در بقیع به خاک سپرده شد. امام باقر(ع) علاوه بر علم عظیم الهی وحلم بی نظیر دارای سجایای اخلاقی بزرگی بودند.

زیارت امام محمد باقر(ع)

اَلسَّلامُ عَلی آدَمَ صَفوَةِ اللهِ ، اَلسَّلامُ عَلی نُوحٍ نَبِیِّ اَللهِ ، اَلسَّلامُ عَلی اِبراهِیمَ خَلیلِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلی مُوسی کَلیمِ اَللهِ ، 
اَلسَّلامُ عَلی عیسی روُحُ اَللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا رَسُولَ اَللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا خَیرَ خَلقِ اَللهِ، االسلامعَلَیکَ یا صَفِیَّ اَللهِ ،

سلام بر آدم برگزیده خدا،سلام بر نوح پیامبر خدا،سلام بر ابراهیم دوست خدا 
سلام بر موسى همسخن خدا، سلام بر عیسى روح خدا،
سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى بهترین خلق خدا،سلام بر تو اى برگزیده خدا،
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُحَمَّد ابنَ عَبدِاللهِ خاتَمَ اَلنَّبیینَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَمیرَالمُومِنینَ عَلیِّ اِبنِ اَبیطالِب وَصِیِّ رَسوُلِ اَللهِ ، 
اَلسَّلامُ عَلَیکِ یا فاطِمَۀِ سَیِّدَۀِ نِساءِ العالَمینِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُما یا سِبطَی نَبِیِّ اَلرَّحمَۀِ ، وَ سَیِدَی شَبابِ اَهلِ اَلجَنَّۀ ، 
اَلسلامعَلَیکَ یا عَلیِّ بنِ الحُسَینِ سَیِّدَ العابِدینَ ، وَ قُرَّۀَ عَینِ النّاظِرِینَ ،

سلام بر تو اى محمّد بن عبد اللّه خاتم پیامبران،سلام بر تو اى امیر مؤمنان على بن ابى طالب،جانشین رسول خدا 
سلام بر تو اى فاطمه سرور بانوان جهانیان، 
سلام بر شما اى دو فرزندزاده پیامبر رحمت، و دو سرور جوانان اهل بهشت،
سلام بر تو اى على بن الحسین سرور عبادکنندگان،و نور چشم‏ بینندگان،

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ باقِرِ العِلمِ بَعدَ النَّبِیِّ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا جَعفَرِبنِ مُحَمَّدٍاَلصّادِقِ البارَّ الاَمینَ، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُوسَی بنِ جَعفَرِالطّاهِرَ الطُّهرَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا عَلِیٍّ بنِ مُوسَی الرِّضَا المُرتَضی ، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُحَمَّدِبنِ عَلِیٍ اَلتَّقِیَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا عَلیِّ بنِ مُحَمَّدِاَلنَّقِیَّ اَلنّاصِح الاَمینَ ، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا حَسَنَ بنِ عَلِیٍّ، اَلسَّلامُ عَلَی الوَصِیِّ مِن بَعدِهِ ،

سلام بر تو اى محمد بن على،شکافنده دانش،پس از پیامبر،
سلام بر تو اى جعفر بن‏ محمد راستگوى نیکوکار امین،
سلام بر تو اى موسى بن جعفر،پاک و پاکیزه،سلام بر تو اى على بن موسى الرضا،امام پسندیده،
سلام بر تو اى محمد بن على پرهیزگار،سلام بر تو اى على بن محمد النّقى،خیرخواه امین،
سلام بر تو اى حسن بن على،سلام بر جانشین‏ پس از او،

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی نوُرِکَ وَ سِراجِکَ ، وَوَلیِّ وَلِیِّکَ ، وَوَصِیِّ وَصِیِّکَ ، وَ حُجَّتِکَ عَلَی خَلقِکَ، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا بنَ رَسوُلِ اَللهِ ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یابنَ فاطِمَۀَ وَ خَدیجَۀَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یابنَ اَمیرِالمُومِنین، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یابنَ اَلحَسَنِ وَ اَلحُسَینِ ،

پروردگارا درود فرست بر نورت و چراغت،و نماینده نماینده‏ات،و جانشین جانشینت،و حجّتت‏ بر آفریدگانت،
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا ، سلام بر تو ای فرزند فاطمه زهرا و خدیجه کبری ، 
سلام بر تو ای فرزند امیر المونین علی (ع) ؛ سلام بر تو ای فرزند حسن و حسین (ع) ..

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یابنَ وَلیِّ اَللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَخی وَلیِّ اَللهِ، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا عَلِیِّ ابنِ مُحَمَّدٍ باقِرِ العِلمِ بَعدَ اَلنَّبی وَ رَحمَۀُ اللهِ وَ بَر کاتُهُ 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مَن بِزِیارَتِهِ ثَوابَ زِیارَتِ سَیِّدِالشُّهَدا یُرتَجی، 
اَلسَّلامُ عَلَیکَ عَرَّفَ اللهُ بینَنَا وَ بَینَکُم فِی اَلجَنَّۀَ، وَ حشُرنا فِی زُمرَتِکُم، و اَورَدَنا حَوضَ نَبیِّکُم، 
وَ سَقانا بِکَاسِ جَدِّ کُم مِن یَدٍ عَلِیٍّ بنِ اَبیطالِبِ صَلَواتُ اللهِ عَلَیکُم ،

سلام برتو ای ولی خدا ؛ سلام بر تو ای بردار ولی خدا ، 
سلام بر تو ای علی بن محمد شکافنده ی دانش بعد از پیامبر که درود خداوند بر او باد .. 
سلام بر تو ای کسی به زیارتت ثواب زیارت سیدالشهدا(ع) امید می رود ..
سلام بر تو، خدا بین ما و شما در بهشت شناسایى برقرار کند،و در گروهتان‏ محشور دارد،
و بر حوض پیامبرتان واردمان نماید، و به ما با جام جدّتان،از دست على بن ابى طالب بنوشاند درودهاى خدا بر شما باد،

اَسئَلُ اَللهَ اَن یُریَنا فیکُمُ اَلسُّروُرَ وَ الفَرَجَ، وَ اَن یَجمَعَنا وَ اِیّاکُم فِی زُمرَۀِ جَدِّ کُم مُحَمَّدٍ ، صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ اَن لا یَسلُبَنا مَعرِفَتِکُم ، اِنَّهُ وَلیٌ قَدیرُ، 
اَتَقَرَّبُ اِلیَ اَللهِ بِحُبکم، وَالبَرائَۀِ مِن اَعدائِکُم، وَالتَّسلِیم اِلی اَللهِ راضِیاً بِه غَیرَ مُنکِرٍ وَ لا مُستَکبِرٍ ، 
وَ عَلی یَقینِ ما اَتی بِهِ مُحَمَّدٍ وَ بِهِ راضٍ، نَطلَبُ بِذلِکَ وَجهَکَ یا سَیِّدی،

از خدا خواستارم که به ما درباره شما خوشحالى و گشایش بنمایاند، 
و ما و شما را در گروه جدّتان‏ محمّد(درود خدا بر او و خاندانش)گرد آورد
و معرفت شما را از ما باز نگیرد، به راستى او سرپرستى تواناست.
به درگاه‏ خدا به سبب دوستى شما، و بیزارى از دشمنانتان، و تسلیم بودن به خدا،تقرّب مى‏جویم،
در حال خشنودى به آن،نه با انکار و تکبّر بلکه بر پایه یقین به آنچه محمد آن را آورده،و به آن خشنودم،
به این امور خاطر تو را مى‏خواهم اى آقاى من،

اَللهُمَّ وَ رِضاکَ وَالدّارَ الاخِرَۀَ، فَاِنَّ لَکَ عِندَ اَللهِ شَاناً مِنَ الشَّانِ ، 
اَللهُمَّ اِنِّی اَسئَلُکَ اَن تَختِمَ لِی بِالسَّعادَۀِ ، فَلا تَسلُب مِنِّی مَا اَنا فِیهِ وَ لا حَولَ وَ لاقُوَّۀَ اِلاّ بِاللهِ اَلعَلیِ اَلعَظِیمِ ، 
اَللهُمَّ اِستَجِب لَنا وَ تَقَبَّلهُ بِکَرَمِکَ وَ عِزَّتِکَ، وَ بِرَحمَتِکَ و عافِیَتِکَ ، وَ صَلیَ اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ اَجمَعینَ وَ سَلَّمَ تَسلیماً یا اَرحَمَ الرّاحِمِینَ .
خدایا خشنودى‏ات‏ و خانه آخرت را مى‏خواهم، اى فاطمه درباره بهشت برایم شفاعت کن،
به درستى که براى تو نزد خدا مقامى از مقامات بلند است.
خدایا از تو مى‏خواهم،که سرانجام کارم را به خوشبختى ختم کنى،
و آنچه را در آنم از دستم مگیرى،و جنبش و نیرویى جز به خداى والاى‏ بزرگ نیست.
خدایا براى ما اجابت کن،و آن را به کرم و عزّتت و به رحمت و عافیّت بپذیر،و درود خدا بر محمّد و همه خاندان او،
و بر آنان سلام،سلامى کامل،اى مهربان‏ترین مهربانان.

احادیث نورانی از امام محمد باقر(ع)

سخن نیک را از هر کسی ، هر چند به آن عمل نکند ، فرا گیرید .
بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 75، ص (170)

 بهترین چیزی را که دوست دارید درباره شما بگویند ، درباره مردم بگویید .
بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 65، ص (152)

خداوند در روز قیامت در حساب بندگانش ، به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است ، دقت و باریک بینی می کند . 
بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 7 ، ص (267)

 آن که از شما به دیگری علم بیاموزد ، پاداش او ( نزد خدای تعالی ) به مقدار پاداش دانشجوست ، و از او هم بیشتر می باشد . 

کافی ، ج 1 ، ص (35)

 خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند ، دوست دارد .
کافی ، ج 2 ، ص (663)

کرامتی از امام محمد باقر(ع)

سیمای حقیقت

ابوبصیر از دوستان روشن دل اما باقر علیه السلام در یکی از سال ها در مراسم حج به همراه آن امام طواف می کرد. او می گوید: از زیادی صداها و تکبیرهای حجاج به شگفت آمدم و به امام عرضه داشتم: «ما اکثر الحجیج و اکثر الضجیج (44) ; چه قدر حاجی زیاد شده است و سر و صداها چه قدر بیشتر شده.»

در این موقع امام علیه السلام فرمود: «یا ابا بصیر! ما اقل الحجیج و اکثر الضجیج; ای ابابصیر! چه قدر حاجی کم است اما سر و صدا زیاد است.» آیا می خواهی راستی گفته ام را ثابت کنم و خودت با چشم خویش حقیقت گفتار مرا ببینی؟

عرض کردم: چه طور ممکن است ای مولای من؟!

فرمود: «جلوتر بیا!» من به امام باقر علیه السلام نزدیک شدم. دست مبارک را بر چشم هایم کشید و چند جمله دعا کرد. در این حال من بینایی خود را باز یافتم. امام باقر علیه السلام فرمود: ای ابا بصیر! حالا به حاجیان طواف کننده بنگر. هنگامی که به جمعیت نگاه کردم، بسیاری از مردم را به صورت میمون و خوک هایی دیدم که در گرد کعبه در حالت حرکت بودند و افراد با ایمان و حاجیان حقیقی در میان آنان مانند نوری در ظلمات می درخشیدند. عرض کردم: «ای مولای من! درست فرمودی و حقیقت گفتار شما بر من ثابت شد، «ما اقل الحجیج و اکثر الضجیج; چه قدر حاجی کم و سر و صدا زیاد است.» آن گاه حضرت لب های مبارک را به حرکت در آورد و با خواندن دعائی، چشم های من به حالت اول برگشت.